Looking for where and how to invest money

Is this interesting: what will be where and how to invest money? Nshttp://www.moneyonlineinvestment.com/_/where_and_how_to_invest_money/Searching where and how to invest money.html

เพลงฉ่อย กับข้าวเพชฌฆาต

            นี่แหละวัฒนธรรมไทย ไม่ว่าจะเป็นเพลงลำตัดหรือเพลงฉ่อย ก็น่าฟังทั้งนั้น มีทั้งความสนุก ตลกขบขันอยู่ในตัวของมันเอง เป็นความบันเทิงเริงใจที่มีมาตั้งแต่อดีตจวบจนปัจจุบัน จึงควรอนุรักษ์ไว้ให้ยืนนานสืบไป...

(ขอขอบคุณคลิปจากภาพยนตร์เหลือแหล่)

หิ่งห้อย

            ๑.

               ดับดวงดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า

          แสวงหาความหยิ่งแสงหิ่งห้อย

          จากดินดูสู้ฟ้า-ดาวพร่าพร้อย

          กับสัวต์น้อยด้อยแรง...แสงพอทาน

            ๒.

               แล้วฉันเลือกเป็นหิ่งห้อย

          แทนดาวลอยสูงศักดิ์อัครฐาน

          จึงมีปีก มีความหวัง อหังการ

          มีสิทธิผ่านมุมอับอันลับดาว

               เบาปีกบาง บินไป บินไป

          เผาไหม้ใจช่วงในห้วงหาว

          เผชิญพายุบ้างบางคราว

          ร้อนหนาว เข้าถึงโลกแท้จริง

            ๓.

               ไม่มีดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า

          บางครั้งฉันอ่อนล้า เหนื่อยนิ่ง

          ในมุมมืดหม่นมวดถูกทอดทิ้ง

          ฉันอยากมีค่ายิ่ง ณ ที่นั้น

                                      (ผู้ประพันธ์ ตะวันใหม่ - ๒๕๒๔)

การจำแนกกลอน

๑.กลอนจำแนกตามฉันทลักษณ์

              ฉันทลักษณ์ของกลอนในวรรณกรรมจำแนกได้ ๕ ประเภทคือ จำแนกตามจำนวนคำ จำแนกตามคำขึ้นต้น จำแนกตามคณะ จำแนกตามบทขึ้นต้น และจำแนกตามการส่งสัมผัส

๒.กลอนจำแนกตามวัตถุประสงค์การนำไปใช้

              แบ่งได้เป็น ๒ ประเภทคือ กลอนอ่าน และกลอนร้อง

โลก

                                 โลกนี้มิอยู่ด้วย          มณี เดียวนา
                             ทรายและสิ่งอื่นมี          ส่วนสร้าง
                             ปวงธาตุต่ำกลางดี         ดุลยภาพ
                             ภาคจักรพาลมิร้าง         เพราะน้ำแรงไหน ฯ
                                  ภพนี้มิใช่หล้า          หงส์ทอง เดียวเลย
                             กาก็เจ้าของครอง          ชีพด้วย
                             เมาสมมุติจองหอง        หินชาติ
                             น้ำมิตรแล้งโลกม้วย      หมดสิ้นสุขศานต์ ฯ

                                                                                (กวีนิพนธ์ของ อังคาร กัลยาณพงศ์)

บทกลอนตอน "ชมโฉม"

สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด
งามละม้ายคล้ายอูฐกะหลาป๋า
พิศแต่หัวตลอดเท้าขาวแต่ตา
ทั้งสองแก้มกัลยาดั่งลูกยอ

คิ้วก่งเหมือนกงเขาดีดฝ้าย
จมูกละม้ายคล้ายพร้าขอ
หูกลวงดวงพักตร์หักงอ
ลำคอโตตันสั้นกลม

สองเต้าห้อยตุงถุงตะเครียว
โคนเหี่ยวแห้งรวบเหมือนบวบต้ม
เสวยสลายาจุกพระโอษฐ์อม
มันน่าเชยน่าชมนางเทวี

จากวรรณกรรมเรื่อง ระเด่นลันได 

แต่งโดย พระมหามนตรี (ทรัพย์)



ความหมายคำว่า "กลอน"

กลอน

เป็นลักษณะคำประพันธ์ไทยที่ฉันทลักษณ์ประกอบด้วยลักษณะบังคับ ๓ ประการคือ คณะ จำนวนคำ และสัมผัส ไม่มีบังคับเอกโทและครุลหุ เชื่อกันว่าเป็นคำประพันธ์ท้องถิ่นของไทยแถบภาคกลางและภาคใต้ โดยพิจารณาจากหลักฐานในวรรณกรรมทั้งวรรณกรรมลายลักษณ์ (เป็นตัวหนังสือ) และวรรณกรรมมุขปาฐะ (เป็นคำพูดที่บอกต่อกันมาไม่มีการจดบันทึก) โดยวรรณกรรมที่แต่งด้วยกลอนเก่าแก่ที่สุดคือ เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยา และเพลงยาว ณ พระที่นั่งจันทรพิศาล กวีแต่งในสมัยอยุธยาตอนปลาย ก่อนหน้าหน้านั้นกลอนคงอยู่ในรูปแบบวรรณกรรมมุขปาฐะเป็นร้อยกรองชาวบ้าน เช่น บทร้องเล่น บทกล่อมเด็ก เพลงชาวบ้าน เป็นต้น

กลอนมารุ่งเรืองในยุครัตนโกสินทร์ ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย มีกวีสำคัญๆ ได้แก่ องค์พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย สุนทรภู่ กรมหลวงวรวงศาธิราชสนิท ฯลฯ โดยเฉพาะสุนทรภู่ เป็นกวีที่ทำให้ฉันทลักษณ์กลอนพัฒนาถึงระดับสูงสุด มีความลงตัวทางฉันทลักษณ์ ทำให้กลอนลีลาแบบสุนทรภู่ได้รับการยอมรับว่าเป็นแบบฉบับของกลอนที่ไพเราะที่สุดและนิยมแต่งจนถึงปัจจุบัน