๑.
ดับดวงดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า
แสวงหาความหยิ่งแสงหิ่งห้อย
จากดินดูสู้ฟ้า-ดาวพร่าพร้อย
กับสัวต์น้อยด้อยแรง...แสงพอทาน
๒.
แล้วฉันเลือกเป็นหิ่งห้อย
แทนดาวลอยสูงศักดิ์อัครฐาน
จึงมีปีก มีความหวัง อหังการ
มีสิทธิผ่านมุมอับอันลับดาว
เบาปีกบาง บินไป บินไป
เผาไหม้ใจช่วงในห้วงหาว
เผชิญพายุบ้างบางคราว
ร้อนหนาว เข้าถึงโลกแท้จริง
๓.
ไม่มีดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า
บางครั้งฉันอ่อนล้า เหนื่อยนิ่ง
ในมุมมืดหม่นมวดถูกทอดทิ้ง
ฉันอยากมีค่ายิ่ง ณ ที่นั้น
(ผู้ประพันธ์ ตะวันใหม่ - ๒๕๒๔)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น