เพลงฉ่อย กับข้าวเพชฌฆาต

            นี่แหละวัฒนธรรมไทย ไม่ว่าจะเป็นเพลงลำตัดหรือเพลงฉ่อย ก็น่าฟังทั้งนั้น มีทั้งความสนุก ตลกขบขันอยู่ในตัวของมันเอง เป็นความบันเทิงเริงใจที่มีมาตั้งแต่อดีตจวบจนปัจจุบัน จึงควรอนุรักษ์ไว้ให้ยืนนานสืบไป...

(ขอขอบคุณคลิปจากภาพยนตร์เหลือแหล่)

หิ่งห้อย

            ๑.

               ดับดวงดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า

          แสวงหาความหยิ่งแสงหิ่งห้อย

          จากดินดูสู้ฟ้า-ดาวพร่าพร้อย

          กับสัวต์น้อยด้อยแรง...แสงพอทาน

            ๒.

               แล้วฉันเลือกเป็นหิ่งห้อย

          แทนดาวลอยสูงศักดิ์อัครฐาน

          จึงมีปีก มีความหวัง อหังการ

          มีสิทธิผ่านมุมอับอันลับดาว

               เบาปีกบาง บินไป บินไป

          เผาไหม้ใจช่วงในห้วงหาว

          เผชิญพายุบ้างบางคราว

          ร้อนหนาว เข้าถึงโลกแท้จริง

            ๓.

               ไม่มีดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า

          บางครั้งฉันอ่อนล้า เหนื่อยนิ่ง

          ในมุมมืดหม่นมวดถูกทอดทิ้ง

          ฉันอยากมีค่ายิ่ง ณ ที่นั้น

                                      (ผู้ประพันธ์ ตะวันใหม่ - ๒๕๒๔)

การจำแนกกลอน

๑.กลอนจำแนกตามฉันทลักษณ์

              ฉันทลักษณ์ของกลอนในวรรณกรรมจำแนกได้ ๕ ประเภทคือ จำแนกตามจำนวนคำ จำแนกตามคำขึ้นต้น จำแนกตามคณะ จำแนกตามบทขึ้นต้น และจำแนกตามการส่งสัมผัส

๒.กลอนจำแนกตามวัตถุประสงค์การนำไปใช้

              แบ่งได้เป็น ๒ ประเภทคือ กลอนอ่าน และกลอนร้อง

โลก

                                 โลกนี้มิอยู่ด้วย          มณี เดียวนา
                             ทรายและสิ่งอื่นมี          ส่วนสร้าง
                             ปวงธาตุต่ำกลางดี         ดุลยภาพ
                             ภาคจักรพาลมิร้าง         เพราะน้ำแรงไหน ฯ
                                  ภพนี้มิใช่หล้า          หงส์ทอง เดียวเลย
                             กาก็เจ้าของครอง          ชีพด้วย
                             เมาสมมุติจองหอง        หินชาติ
                             น้ำมิตรแล้งโลกม้วย      หมดสิ้นสุขศานต์ ฯ

                                                                                (กวีนิพนธ์ของ อังคาร กัลยาณพงศ์)